Terwijl de lijsttrekkers zich tijdens de verkiezingscampagnes schor praten, vraagt u zich af wat er met uw stem zal gebeuren. Ik kan het u niet vertellen, maar waarschijnlijk niet wat u ervan verwacht had. De vorming van een nieuwe coalitie is, bij het schrijven van deze column, in de informatiefase. Oftewel, we hebben nog een lange weg te gaan. Wat mij opvalt is dat de grootste winnaar van de verkiezingen een grotere stem lijkt te hebben dan een partij die in zetelaantal ver overstijgt. Maar wellicht heb ik een te rigide blik op democratie. Overigens kan ik u enigszins "geruststellen": geen van de politieke partijen heeft echt iets belangrijks over geluid opgenomen in de programma's, laat staan over horecageluid (met uitzondering overigens van de ChristenUnie, die actief gehoorschade bij jongeren door concerten en dergelijke wil bestrijden). Het webtijdschrift over geluid Geluidnieuws.nl heeft alle programma's doorgeworsteld op geluidthema's en vond vooral veel algemeenheden binnen evenzo algemene milieuplannen. Neen, van vergaande visie hoeven wij in dezen niemand te betichten.
Een ander stemgeluid dat deze maand dagelijks onze huiskamers binnendringt wordt jammerlijk overstegen door de ondertussen alom bekende en bekritiseerde Vuvuzela's. Zoals in mijn vorige column aangekondigd, heeft het gebruik van de stadiontoeter massaal zijn intrede gedaan. Het gejoel en gejuich van het publiek bij de WK-voetbalwedstrijden wordt overstemd door niet aflatende zoem. Het schijnt zelfs dat de toeschouwers vaak niet eens meer de moeite nemen om oooh en aaah te roepen op de spannende momenten. Je komt toch niet over de voetbaltrompet heen. De spelbeleving thuis leidt eronder. Vind ik.
Maar het mooiste stemgeluid van deze maand is natuurlijk dat van mijn jongste zoontje die 11 juni ter wereld kwam. Na negen maanden lang zijn lippen stijf op elkaar gehouden te hebben, mocht hij eindelijk van zich laten horen. En dat deed hij. Wonderbaarlijk hoe zo'n minimensje vanaf de eerste minuut zijn stem kan laten gelden. Het wordt al snel een rijke schakering aan geluiden; van zacht klagerig gemurmel en kleine tevreden geluidjes tot hard krijsen in precies die frequenties waarin het menselijk gehoor juist heel gevoelig is. Al snel zal hij ook leren om zonder stemgeluid te praten, namelijk met zijn handjes. Bij ons komt dat niet voort uit de recente praat-met-je-baby-in-gebaren-hype, maar uit bittere noodzaak vanwege de handicaps van onze dochter van bijna acht . Het is verbluffend te zien hoe makkelijk kinderen een tweede taal, bij ons dus de Nederlandse Gebarentaal, oppikken, zoals ons oudste zoontje van inmiddels drie jaar. (Voor degenen die hebben meegeteld: ja het zijn er inderdaad drie, en voor wie het zich afvraagt: nee, meer worden het er niet).
En dan kan ik u nog een laatste geluidnieuwtje meegeven. Deze zomer zal een deel van ons bedrijf verhuizen van Amsterdam naar Haarlem en vindt u ons onder de naam: Het GeluidBuro. Tijd voor een nieuw geluid…
Elk kwartaal schrijft akoestisch adviseur
Lennard Duijvestijn een column voor
het horeca vakblad HorecaVizier
(gepubliceerd in juli 2010)